۱۳۸۷ مهر ۲۶, جمعه

- در ا نتهای پا ک -
در انتهای پاک این موهوم
پرهای مَخملی مرگ
آشفتگی مسافران را شانه می کند.

وکودکی
در کوچه های شوق
می دود

ویادِ ماه
در شب های حوض
خواهد خندید.
و دیوار
پژواک ستاره ها را
خواهد افشاند
و من
درذائقة درخت
جوانه خواهم زد.

تا بار دیگر
درغربت این طاقها
کسالت پرستوها را نقاشی کنم.

هژبر
اکتبر۰۸روتردام

۱ نظر:

ناشناس گفت...

هژبر شعر عالی است خیلی قشنگ استد تبریک شوکت